“ ဤလောက ”

ဤလောကသည် လွန်စွာ 

အဆင်မပြေသော လောက ၊ လွန်စွာ 

ရက်စက်သော လောက ၊ လွန်စွာ 

အချိုးအစားမကျ ၊ မမျှမတ 

ဖြစ်စေ တတ်သော လောကော ၊ 

လောကကြီး ပေတည်း ။ 

အကြောင်းကိုဆိုသော် 

ယင်းကဲ့သို့မမျှမတ ၊ မညီမညွတ် 

ဖြစ်ရခြင်းမှာ လောက၌ 

အများအပြားပင်ရှိကြလေ၏ ။ 

အရုပ်ဆိုးသူနှင့် အဆင်းလှသူတို့ 

ပေါင်းဖက်ရခြင်း ၊ အပျိုဆံတောက်နှင့် 

လူအိုလူခြောက်တို့ ညား ရခြင်း ၊ 

လူပျိုပေါက်စနှင့် အမယ်အိုအခြောက်

အကွတို့ မွေ့လျော် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံ 

အတူနေကြရခြင်း ၊ 

အရည်အချင်း ပြည့်စုံ ပါလျက် 

ဥစ္စာဓနမရှိခြင်း ၊ တုန်တေးပါနောက် ၊ 

အပေါက် မတည့် ၊ အောက်ကလိအာ ၊ 

မျောက် ပမာကို လူရာမဝင် ၊ 

ကျက် သရေ မစင်ကြယ်ဘဲလျက် 

လူကြီးလူကောင်း ဖြစ်၍နေခြင်း ၊

ဘုရားကား အောက် ၊ 

မျောက်ကာအထက် ၊ ကြွက်ကြွက်ညံစီ ၊ 

မသတီသစရာ ဖြစ်ခြင်း ၊ 

မကောင်းယုတ်မာ 

ဆိုးညစ်စွာ ကျင့်ကြံ - တတ်က 

အထွတ်အထိပ်သို့ 

ရောက်တတ်ကြခြင်း ၊ 

ကြေးသံဗုံသံ ထက် ဝါးလက်ခုပ်သံ

ကျယ်ခြင်း ၊ မင်းသားတစ်ခွန်းမှာ 

လူပြက် ( ၁ဝ ) ခွန်းစာ ပြောခြင်း ၊ 

ကြက်သားထက် ဘူးသီးက ချိုခြင်း ၊ 

ဟင်း ချိုချက်ရာ 

ငါးသိုင်းငါးကြင်း ပါပါလျက် 

ပီလောရွက်က ကျော် စောခြင်း 

စသည်များသည် လောက၏ 

အဆင်မပြေခြင်း ၊ မတရားခြင်း ၊ 

မမျှတခြင်းများပင် 

ဖြစ်ကြလေသတည်း ။ 

----------

ဆရာကြီး ပီမိုးနင်းရဲ့ 

စကားလုံး လေးတွေ 

သဘောကျ နှစ်သက် လွန်းလို့ပါ 

မည်သူ့ကိုမှ မရည်ရွယ် ......

- ကိုပြည့် ....!